BAHARDA GELDİM

Bu kadar kolaymıydı unutmak,
Ayrılmanın zor olduğu zamanda.
Hani gözyaşlarımı silecektin
Artık herkese karşı koyacaktı sevgimiz.
Rengini beyaz karanfillerden alacak
Düşlerimiz vardı
Aldırmayacaktık kimseye yaşayacaktık.

Görmeyecekti hiç birşeyi gözlerimiz
Elele olacaktık bütün zorluklara.
Leylaklar bile, kısa süren açılmalarında kıskanacaktı sevgimizi.
Dağlar delinecekti sevgimize karşı
İz bırakacaktık dünyaya
Mazide mi kaldı bütün bunlar.

S.Y

ÖLÜMDÜR ACISI AŞKIN

Aşk acısı çekmeyen var mıdır acaba?
Aynı ölüm acısı gibidir.
Herkesin yüreğinde bir kerelik de olsa mutlaka yeri vardır.
Öyle bir yara açar ki, yakar içini kor ateşler gibi.
Sana acılar çektirirken o, birgün ansızın terkeder seni,
arkasına bakmadan.
Seni yanlız bırakır hatıralarınla.

Yüreğinden atamazsın, saçlarına ak düşsede.
Aklına geldikçe yüreğin sızlar, göğüs kafesin sıkışır.
Ağlarsın salya sümük, başını yastığa gömerek.
Sorduklarında ise "hiç" dersin,
Söyleyemezsin içinin yangınını.
Bilmezler senin için "hiç" olmadığını.
Ölüm bekler seni hatıralarınla,



S.Y
25/Ocak/2009